Misverstand

Het appartementencomplex met zicht op zee stond bekend als oord voor puisant rijke mensen. Dat ik er een voorlopig koopcontract van de makelaardij waar ik voor werk, moest afgeven, bleek naar wat later uit dit relaas mag blijken, geheel anders uit te pakken dan wat een deftig makelaarsmeisje als ik op haar bordje gepresenteerd hoort te krijgen.

Een in chique uniform gehesen huismeester hield me als een dievegge aan, maar met de naam van de persoon bij wie ik het contract af moest geven kon ik het labyrint betreden. Het rook er naar heel veel geld, zodat het idee dat geld niet stinkt meteen van tafel kon.  Toen ik eindelijk de met rood pluche beklede gang bereikt had waar de cliënt van de makeraardij moest wonen, botste ik bijna tegen een naar mijn overtuiging enigszins ordinair ogende meisje aan. Na een kort wederzijds sorry kozen we ieder onze weg.

Eindelijk had ik de deur gevonden en kennelijk werd ik verwacht want die stond op een kier.

“Kom maar binnen,” klonk een diepe niet al te jonge mannenstem, “Fijn te zien dat ik niet verkeerd begrepen ben.”

En nog voor ik de voorlopige koopakte uit mijn tas kon halen:

“Jullie worden steeds jonger, zie ik. Niet dat ik er bezwaar tegen maak.’

“Jonger? Ik ben 24!”

“Ja, dat bedoel ik dus.”

“Wil je zo lief zijn uit de koelkast de fles champagne te halen die ik klaargezet heb?”

Champagne? Wasmeneer Daendels van mening dat een medewerkerster van een makelaardij ook nog serveerster was? Maar raar genoeg ik zette ik mijn tas neer, trok de koelkast open en nam de fles Moët eruit.

“Kun je een fles champagne opentrekken?”

“Ja, natuurlijk,” zei ik, want ik wilde me niet laten kennen aan zo’n rijke stinkerd.

“Eerst samen een slokje en dan wil ik toekijken naar hoe je je voor me uitkleedt,” zei hij en zijn voor het moment van de dag toch ongewone outfit van gesatineerde kamerjas deed me opeens iets anders vermoeden.

Te jong? Champagne? Gesatineerde kamerjas? En opeens besefte ik dat de vrouw tegen wie ik opliep…

Ik beefde als een rietstengel in de storm terwijl ik in die luttele seconde dat ik het misverstand doorhad een zwakte toonde die mij al eens eerder aan het randje van de afgrond gebracht had.

“Je weet dat ik all-in gekozen heb?”

“Ja meneer Daendels,” kreunde ik terwijl ik de champagne maar ternauwernood in de glazen geschonken kreeg.

“À propos, je bent een debutantje bij Maison Deux, want op de site kon ik je nog niet uitkiezen. De meid die ik uitkoos staat hier nu niet voor me. Ik weet dus ook niet hoe je heet.”

 

“Sofia. Maar ik nieuw? Ja, eigenlijk wel,” redde ik me er handig uit, maar meteen sloeg de schrik weer toe, want wat als de vrouw tegen wie ik in de gang opbotste alsnog zou aanbellen en verhaal zou komen halen?

“En aan mij de eer je uit te proberen,” giegelde hij zo geil als hij was, zodat die angst voor even weggenomen werd.

Maar toch, ik een escort voor een rijkaard, maar zelf meisje uit een goed en beschermd milieu! Het was een nachtmerrie en tegelijk een onweerstaanbare uitdaging me aan deze man te geven.

“Ik heb een perverse passie waar Liliane je waarschijnlijk wel over verteld heeft. Ik betaal er per slot van rekening ook heel erg goed voor en als je me bevalt met een extraatje dat je voor jezelf mag houden.”

Wat zijn “perverse passie” was bleef nog even in het luchtledige hangen, maar na zijn “toe maar, begreep ik dat volgens hem het moment aangebroken was dat ik me maar moest uitkleden. En oprecht, als er iets was dat ik op dat moment graag wilde doen dan was het dat want meisjes uit het betere milieu hebben nu eenmaal van die stiekeme passies die helaas veel te weinig verwezenlijkt worden. En omdat dit meisje door het leven gaat met het idee dat er ieder moment van de dag iets gebeuren kon, droeg ik lingerie die bij het zien meteen duidelijk maakt hoe mijn seksuele instelling is. En mocht de interesse bij de lezende heren gewekt zijn, de beschrijving op de site van “Prettyyou” van wat ik droeg zet ik er maar even bij “Sexy string in de kleur zwart met beige en leuke roze strikjes”.

Dus stond ik als praline voor een snoeplustige oudere heer aan het begin mezelf uit de verpakking te halen. In mengeling van oprechte schroom en hunkering naar het smerige begon ik mijn luchtige zomerjurkje over mijn hoofd te trekken, wetend dat mijn lange haar in een opwindende verwardheid zou raken. Ik bewoog mijn heupen, draaide me om en liet zijn brutale blikken als reptielen langs mijn benen omhoog klauteren zodat ze zich gulzig in mijn slipje zouden vastbijten.

Met zedig gekruiste armen verloste ik me van mijn behaatje en liet ik hem zien dat ik, helaas voor heren die van een forse boezem houden, kleine borstjes heb.

Alsof de duvel ermee speelde viel op dat moment niet zijn mond van verbazing open maar zijn kamerjas  en zag ik dat hij er niet alleen niets onder droeg, maar ook al in een vergevorderde staat van opwinding verkeerde. En dat loog er niet om, om de waarheid te zeggen. Een kolos, een geaderde zuil, een monster die kleine meisjes opeet!

De klik in mijn hoofd die alles in me omzette van beschaafd meisje naar slet kreeg me in een greep en mijn stilgehouden masochisme maakte dat ik in een roes van verlangen raakte. Met de wil hem maximaal te behagen trok ik tergend langzaam mijn slipje uit en zag hij me helemaal. “O zalig genot van likkende ogen over het vochtige vlees van mijn kutje” hoorde ik mijn alter ego in me roepen..

Toen hij eindelijk verrees werd hij een dik en zwaar behaard monster dat als de grote boze wolf op het punt stond Roodkapje te verslinden. Maar wat toch zijn perverse passie was die ik moest toestaan en waar hij me dat extraatje voor wilde geven werd snel duidelijk, want nog voor ik het goed en wel besefte nam hij me bij de arm en trok me mee naar een andere kamer.

“Sofia, je hebt me heel erg teleurgesteld dus je begrijpt dat ik je nu een lesje moet leren.”

“Een lesje leren?” reageerde ik in oprechte verwondering. En opeens begreep ik wat zijn perverse passie was.

Hij legde een sierkussen voor zijn voeten en wees ernaar.

“Sofia, ga op je knieën en pijp me.”

Gestuurd door zijn bevel en zeker ook door mijn opwinding zakte ik nederig op mijn knieën neer met zijn enorme pik voor mijn gezicht. Ik mag dan een paar keer een vriendje gepijpt hebben, maar zo’n kolos was nieuw voor mij. En eerlijk is eerlijk, die vreemde mannengeur deed mijn opwinding hemelhoog opjagen. En iets dat zo groot was en dat ik maar nauwelijks in mijn mond kreeg was meer dan nieuw en een echte sensatie. Ik besloot echt mijn best te doen en te laten zien dat Sofia haar lesje verdiend had en draaide mijn tong subtiel rondom zijn eikel. En waarschijnlijk iets te subtiel, want ik proefde al een beetje de zoutigheid van zijn sperma en trok hij zich in haast terug om zijn klaarkomen nog even uit te stellen

“Nee Sofia, nu nog niet. Ik wil je eerst neuken. Dat wil je toch”

“Ja meneer Daendels.”

“Smeek het me Sofia.”

“Meneer Daendels, wilt u mij neuken?”

“O ja schatje, ik ga je neuken.”

En omdat ik wereldwijs genoeg ben te begrijpen dat ik op de Chesterfielddivan moest liggen om zijn zin te geven, vlijde ik me in een sensuele houding neer om hem te geven wat hij wilde. Ik spreidde mijn benen gewillig en liet hem op me toe en schoof mijn benen ten teken dat ik van hem wilde zijn zo diep mogelijk in.

Meneer Daendels mag er dan rijkelijk voor betaald hebben en ook nog in gevorderde staat van leeftijd verkeren, maar voor het eerst van mijn prille bestaantje onderging ik seks in de ware betekenis van het woord. Alleen al zijn manier van binnendringen was een waar feest voor mij: wild en een tikkeltje agressief. Maar zijn ritme sloeg alles wat ik tot dan toe meegemaakt had en liet me verdrinken in een reeks orgasmen waarbij ik hem met mijn nagels in rug flink toetakelde. Dat hij zich op het moment suprême uit me terugtrok om trots als een pauw zijn sperma over mijn borsten en gezicht te spuiten kreeg van mij dan ook alle begrip, want ook ik heb mijn perverse passies en dat dronk ik gulzig als een hongerige wesp op de limonade op.

Of het misverstand uitkwam? Jazeker, ik bekende het hem bij een glas champagne en we sloten en deal dat hij voorlopig niet naar Maison Deux hoefde te bellen.

Auteur
Merel