Er stond een man voor de deur en vroeg mij "u repareert weleens pc’s he". Ik vroeg hem hoe weet u dat en het bleek, dat ik wel eens ter sprake was gekomen tijdens een vergadering van dorpsbelangen. "Ik wil best wel eens kijken hoor, voordat ik de beslissing neem, om iets te repareren." De volgende morgen ging ik eens bij de man kijken en hij wees me de pc. Even de standaards doorlopen en kwam erachter dat hij de kast met zijn handen had bekeken. Iets lostrekken zonder het weer terug te plaatsen. De geluid- en schijfstekertjes teruggezet en de machine liep weer. De vrouw des huizes vroeg of we koffie wilde en we gingen naar de woonkamer. Het gesprek ging over alles en nog wat en de man had zijn koffie net op en vloog weer naar boven. De vrouw zei "het is zijn seperate vrouw, die komt voorlopig niet terug". "Nog koffie" vroeg ze mij en ging deze inschenken. Zoals vrouwen zijn, ze stak van wal. "Ik heb gehoord dat je ook actief bent in de fotografie?". Ik gaf haar een bevestigend knikje. Ze liep naar

een soort bergmeubel en pakte een toestel te voorschijn. "Dit toestel wat kan ik er mee" en reikte me dit ding aan. Het toestel was niet een van de gangbare digitale toestellen, loodzwaar en zonder accu. Ik vroeg haar "heb je een paar batterijen die hier in moeten?" "Zou het zo niet weten" zei ze "kunnen die van jou toestel er niet in". Ik haalde uit mijn toestel, wat ik altijd bij me heb, mijn accu en hield hem even voor de ingang van de batterijen. "Die past niet" zei ze en pakte een stoel en ging zoeken in het bergmeubel. Mijn accu zat er

weer in en toen ik door mijn lens keek, zag ik een prachtig

plaatje . Ik vroeg haar "heb je het niet koud zo bij de kast", waarop ze zei

"ah je hebt iets gezien. Vond je het mooi". Ze kwam voor me staan en tilde haar rokje omhoog. "zal die lens van jou ook in mij passen" vroeg ze "want ik weet wie

Esther is en als zij het kan, dan moet het mij ook lukken. Ik streelde met de bovenkant van mijn vingers tegen haar schaamlippen aan. "Je lippen moeten wel meer doorbloed zijn, anders wordt het wel wringen" zei ik haar. "Het is een smalle breed uitlopende

lens en niet flexibel om even anders te richten, dat moet jezelf met je lichaam doen". "Dick" zei Manon "wanneer kunnen we een keer?". "Hangt van jou af" zei ik haar. "De

lens is bij mij thuis en daar mag je het uitproberen, onder mijn toezicht oog of wil je het hier bij je thuis doen?". "Nee" zei ze "ik wil het graag zonder

pottenkijkers uitproberen" en "het zou tijd worden waar jij het allemaal mee doet". "Ik ken nog meer vrouwen hier in de buurt, die eigenlijk allemaal zeer nieuwsgierig zijn hoe de

jouwe er uit ziet, want het is wel leuk met

wie

je het onder andere doet, maar ook wij willen jou zien". "Toch zet ik me de vraagtekens bij

Wilhelmina. Je bent toch aardig volgens de verhalen in

contact met haar gekomen en hoe voelde dat nou een oerlesbische te neuken.

Misschien heb je haar omgetoverd to bi, maar laatst was ik in haar praktijk en ze vroeg me ‘kleed je maar uit’. Voorheen ging ze staan te kijken, hoever je vorderde en altijd dat ondeugende tikje tegen je billen".

"Ze kwam die keer ook niet streng over in haar witte jas". Ik had mij Wilhelmina weer voor de ogen, hoe ze bij mij overkwam, en hoe ze

me ontving.

Dit keer kwam ze niet spontaan aan mijn gleufje, maar vroeg me even voor haar te

blijven staan. Ik was nog niet geheel ontkleed en Wilhelmina pakte mij van

achteren en greep in mijn

tieten

"Als jij dat

This e-mail address is being protected from spam bots, you need JavaScript enabled to view it

of is het

This e-mail address is being protected from spam bots, you need JavaScript enabled to view it

zou doen, dan zou ik me geen seconde bedenken, maar dan moet je je zelf tonen, dat een vent me puberaal neukt." "Wat let me het" zei ze en trok haar truitje uit en schoof haar

bh naar beneden. "Bewijs jij maar eerst dat je een vent ben. Jouw pielemans heb ik nog geen enkele actie zien ondernemen." Ik pakte uit mijn jasje een

condoom deed hem aan. Manon zat al op de knie√´tje op de rand van de bank. Het eerst wat in mij opkwam ‘mannenbillen’. Ik schoof mij pik tussen haar benen

door en even de gedachte op de nul-stand en trok me terug. Trok het condoom van mijn pik af en dook nogmaals in haar. Ik spoot mijn zaad in haar kut. Tijdens dit neuken maakte ze de opmerking "wie neukt je nou beter". Ik gaf haar als antwoord "Wilhelmina, maar wel met de blanke sabel". Vandaar ik dit keer zonder

condoom naar binnen ging. Ze stapte van de bank af en drukte haar kut tegen mij aan. "Kusje!!" zei ze en ik gaf haar als antwoord "Alleen als je me pijpt". Ze draaide zich van me af en trok heel snel haar resterende kleren aan. Bert kwam naar beneden, liep de kamer in, pakte zijn autosleutels en weg was ie. "Daar heb

je geluk aan gehad" zei Manon. "Volgens mij heeft hij je niet eens gezien zo met geslonke pielemans".

We praatte nog wat na en maakte een afspraak voor de telelens.

Auteur
Koos Frijheid
E-mail
Frijheid@live.nl