Als ze de volgende zaterdag haar Schoolfoto gaat ophalen, heeft ze -toevallig!- al het materiaal voor de collage bij zich, en ze vraagt aan de Fotograaf of ze misschien bij hem in de studio daaraan mag werken. De Fotograaf vindt het goed, als de muur maar heel blijft.

Gekleed in haar meest kleurige artistieke punk-outfit plakt marcy de eerste foto met papieren plakband hoog op de muur. Dan de volgende ernaast, de daaropvolgende eronder, en zo verandert de grijze muur beetje bij beetje in een kleurig fotoplakkaat van 2 bij 3 meter, zodanig aan elkaar geplakt dat ze straks het geheel los kan halen, opvouwen of oprollen en meenemen.

Terwijl ze zo bezig is pakt de Fotograaf zijn camera, begint terloops te fotograferen en legt gaandeweg het hele proces vast. Gelukkig is marcy de uitdagende en bevallige poses niet vergeten, die ze op haar eerste sessie van hem geleerd heeft.

En als het hele karwei geklaard is zet de Fotograaf de camera op een statief, pakt een stoel, zet hem voor marcy’s fotowand, gaat zitten en maakt zijn broek open.

“Kom eens hier, schatje, dan mag je me nu wel eens hartelijk bedanken.”

“Graag”, zegt marcy, knielt tussen zijn benen, en laat de prachtige stijve lul van haar Fotograaf meteen zo diep mogelijk in haar mond verdwijnen. En met een afstandsbedieninkje laat hij ook de camera weer geruime tijd zijn werk doen.

“En, hoe vond je vriendje je fotoos van de vorige keer? Vond-ie ze mooi?” vraagt hij, en als marcy zijn lul uit haar mond laat glippen om antwoord te geven, heeft ze binnen een tel een ferme zweepslag te pakken. Voordat ze van haar verbazing bekomen is, is ze al geblinddoekt. Dan n√≥g ’n zweepslag! “Blijven pijpen, meisje! M’n lul niet uit je mondje laten! Ook niet als je antwoord moet geven!” Marcy knikt en neemt de fiere stijve lul van haar Fotograaf meteen weer tussen haar lipjes. En door middel van veel mmmmm en mnjm mnjm kan ze haar Fotograaf antwoorden dat haar vriendje de fotoos supercool vond, en dat-ie er graag bij geweest was. “Nou, dan moet je na vandaag nog maar-es terugkomen met hem, dan kan-ie het van dichtbij zien. Maar voorlopig is vandaag nog lang niet voorbij, en je bent me nog heel wat dank verschuldigd.”

En terwijl hij haar aan haar hoofdharen over zijn stijve lul heen en weer trekt, bedenkt marcy of ze hem op een of andere manier kan vragen of hij ook deze keer weer zijn pis in haar gezichtje wil spuiten. Haar vriendje vond dat een onwijs gave serie, maar vindt het jammer dat zn meisje maar zo weinig “tussen de stralen door” te zien is, en hij heeft haar tot in detail duidelijk gemaakt wat hij van haar wil zien. “Zonder aankondiging, eerst ’n flinke straal midden in je gezicht, over je hele kop, je haren zeiknat, en dan ’n paar close-up-fotoos, geschrokken, verbaasd, en genietend hoe z’n pis van je afdruipt.

En dan de tweede straal, midden in je plakkerige pijpbekkie. Zuipen, bitch, zuipen moet je! D√°t is je Breezertje! En de zweep over je kont als je je bekkie niet goed openhoudt! En dan stop, en dan moet je eerst effe met jezelf met je harde borstel of met je hockeystick spelen, showtje speciaal voor mij, moet je tegen hem zeggen, en dan van h√®m de derde straal, middenin je rokje. recht op je pikkie en je balletjes. En dan mag jij je aftrekken en klaarkomen voor mij. Dus mijn naam zeggen als je klaarkomt. Of roepen. Of gillen of schreeuwen.”

Marcy kent het hele verzoek van haar vriendje uit haar hoofd. Maar voorlopig vindt ze geen gelegenheid om haar Fotograaf hiervan in kennis te stellen.

In een continu√´ beweging gaat marcy’s pijpmondje heen en weer over de harde lul van haar Fotograaf. Met duidelijke, strakke bewegingen, zijn beide handen om haar hoofd, geeft de Fotograaf het lekkerste tempo aan, waarna marcy het stevig en duidelijk overneemt. Soms pakt hij haar bij haar haren om haar te laten versnellen, of te vertragen. Soepel past marcy haar tempo aan aan zijn wensen, aanwijzingen en commando’s.

Auteur
marcy marx
E-mail
mariscamarcy@hotmail.com